Անկեղծության ժամ
Եվ այսպես...
Մի կարճ ժամանակահատված, որ փոխեց ամբողջ կյանքս...
Առաջին հայացքից անհեթեթ իրադարձությունների շղթա, իսկ իրականում նոր կյանքի, նոր սիրո
սկիզբ... Մեծ սիրո սկիզբ...
Դու ես իմ սրտի միակը: Քեզ եմ սիրում, քեզնով շնչում: Դու
ես սրտիս հավերժական բնակիչը: Ներիր, որ չեմ կարողանում բարձրաձայն ասել այս ամենը,
պարզապես չեմ կարողանում: Թվում է սառն եմ, անտարբեր, բայց իրականում եռում է արյունս,
սիրտս բաբախում, երբ նայում ես աչքերիս ու լռում, եւ այդ լռության մեջ գտնում եմ այն
մեծ Սերդ, որ տարածում ես մեր մեջ...
Հասկանում եմ, որ ամբողջ կյանքս ապրել եմ քեզ հանդիպելու
սպասումով, անգիտակցաբար հենց քո մասին երազել... Դու հրաշք ես, լուսավոր կետ որ հանդիպեց
իմ մռայլ կյանքում ու հույսով լցրեց սիրտս: Հույսով որ հենց այդ կետն է ելքը...
Իսկ եթե չլիներ այս թուղթն ու գրիչը, կխելագարվեի... Այնքան
դժվար է արտասանել` աչքերիդ նայելով. «Ես քեզ սիրում եմ»:
Դա
ինչի՞ նշան է: Գուցե այն բանի, որ մեր Սերը երկրային չէ, այլ երկնային է: Առեղծվածային
ինչպես տիեզերքը, պայծառ ինչպես աստղերը, լուսավոր ինչպես արեւը, մելամաղձոտ ինչպես
լուսինը, հորդառատ ինչպես անձրեւը, ճերմակ ու մաքուր ինչպես ձյունը, հոտավետ ինչպես
ծաղիկներն են, վառ ինչպես աշխարհի բոլոր լույսերը միասին, նորաստեղծ ինչպես հրաշք նորածինն
է լինում.............
Եվ վերջապես սիրահարված ինչպես մենք ենք... Մենք ենք գլխավոր
հերոսները եւ կերտում ենք մեր սեփական պատմությունը, որը նման չէ ոչ մեկին: Պատմություն, որ կապում է մեր սրտերը անտես թելերով, որ ուր
էլ գնանք, ձգվենք իրար ուղղությամբ, որ չբաժանվենք երբեք....
