Մինչեւ Նա կամ Ներիր

Ապրում էի առանց ապրել,

Շնչում էի առանց շնչել,

Քայլում էի, մնում տեղում.

Վազում էի ու հետ մնում:

Անցնում էին ժամեր, օրեր.

Գուցե ամիս ու տարիներ:

Բան չեմ հիշում այդ ամենից`

Թե՛ քո կյանքից, թե՛ իմինից:

Գալիս էին մարդիկ, գնում.

Կարծում էին հետք են թողնում:

Բայց չեմ հիշում եւ ոչ մեկին,

Մոռացել եմ ես ամենքին:

Լոկ մի դեմք կար, մի զույգ աչքեր,

Մի կոտրած սիրտ, խառը մտքեր.

Միայն դա էր, ինչ հիշում էի,

Իսկ դրանք էլ մշուշվում էին...

12.06.2018

Հեղինակ` Էլյա Մանուկյան

Վերնագիր` Մինչեւ Նա կամ Ներիր